Błogosławieństwa z mądrością i humorem

Szczęśliwi, którzy potrafią śmiać się z samych siebie -
będą mieli radość i zabawę przez całe życie.

Szczęśliwi, którzy nie biorą siebie nazbyt serio -
za to ludzie ich uszanują.

Szczęśliwi, którzy odróżniają kretowinę od góry -
będą widzieli sprawy we właściwych proporcjach.

Szczęśliwi, którzy odróżniają owoce niedojrzałe od dojrzałych
i potrafią czekać, aż dojrzeją -
zaznają słodyczy dojrzałości.

Szczęśliwi, którzy odróżniają to, czego „ja chcę”, od tego, czego „mnie się chce” -
znajdą łatwo właściwą drogę w życiu.

Szczęśliwi, którzy rozróżniają między kochaniem kogoś a kochaniem się w kimś -
znajdą prawdziwą miłość i unikną wielu błędów własnych i zadawania bólu innym.

Szczęśliwi, którzy doceniają, obok dobrych uczynków, uczynki dobre -
zobaczą, że w świecie jest więcej dobra niż zła, oraz znajdą sens i radość życia.

Szczęśliwi, którzy wielce cenią małe rzeczy dobre,
a nie martwią się małymi rzeczami niedobrymi -
znajdą pokój serca i pokój z ludźmi.

Szczęśliwi, którzy wreszcie odkryli swoją miłość własną
i chcą ją nadal odkrywać -
będą szybko wzrastać w prawdziwej miłości.

Szczęśliwi, którzy nie muszą, a za to niejednego świadomie chcą -
zaznają prawdziwej wolności.

Szczęśliwi, którzy nie muszą mieć tego czy tamtego,
a to i tamto chętnie odstąpią -
zaznają smaku większych wartości.

Szczęśliwi, którzy pomyślą, zanim zrobią, i pomodlą się, zanim pomyślą -
unikną wielu przykrości i nieporozumień.

Szczęśliwi, którzy potrafią poczekać -
doczekają się prawdziwego dobra.

Szczęśliwi, którzy wiedzą, że rozum to dobra rzecz, i starają się go często używać -
będą szli bezpieczną drogą.

Szczęśliwi, którzy umieją używać kija nie do bicia w ciemności,
ale do zapalania go ogniem, by świecił i ogrzewał -
wiele dobra uczynią w życiu.

Szczęśliwi, którzy wiedzą, że kwiaty należy oglądać od przodu,
a nie od tyłu, krytykując, że są nie ładne -
wiele pokoju znajdą i wniosą wokół siebie.

Szczęśliwi, którzy wiedzą, że nie wystarczy, by woda podana komuś była świeża,
ale że też trzeba podawać ją w czystej, niewyszczerbionej szklance -
unikną wielu nieporozumień z ludźmi.

Szczęśliwi, którzy potrafią się uśmiechać, nawet gdy jest trudno i gdy ktoś ich drażni -
wiele radości rozsieją wokół siebie i łatwiej siebie samych zachowają w pokoju.

Szczęśliwi, którzy mają zderzaki jak wagony kolejowe -
bardzo to ułatwi współżycie z drugimi.

Szczęśliwi, którzy zrozumieli, że większym szczęściem jest dawać niż brać,
i służyć niż być obsłużonym -
znajdą prawdziwe szczęście.

Szczęśliwi, którzy miłują prawdę bardziej niż jakiekolwiek korzyści -
znajdą rzeczywiste wartości.

Szczęśliwi, którzy nie stawiają nade wszystko wyników, ale wiedzą,
że chodzi przede wszystkim o dobrą wolę i starania -
znajdą Miłość Bożą i pokój serca.

Szczęśliwi, którzy nie są szafami gdańskimi,
a potrafią być lekkimi stoliczkami na kółkach -
będą poręczni Bogu i ludziom.

Szczęśliwi, którzy wiedzą, że modlitwa nie polega na uczuciu, myśleniu i rozumieniu,
ale na szczerym oddaniu się Bogu.

Szczęśliwi, którzy wiedzą, że jaśniej świeci lampa z czystym kloszem niż z zabrudzonym albo pomalowanym -
będą nieść więcej światła.

Szczęśliwi, którzy nie zasłaniają sobą Boga i ludzi -
będą jaśniej widzieli prawdę o rzeczywistości.

Szczęśliwi, którzy nie są jak obsypany pączkami krzak róży,
który nigdy nie zakwita i egoistycznie zamyka się w sobie -
znajdą szczęście służąc innym.

Szczęśliwi, którzy nawet w wygasłym ognisku znajdują żarzący się węgielek
i zdołają go rozpłomienić w nowe ognisko.

Szczęśliwi, którzy dają się zemleć młynowi Bożemu,
tak by każde ziarno było przerobione przez kwas ewangeliczny -
staną się jak dobry chleb Boży.

Szczęśliwi, którzy zrozumieli, że „drabina nauki nie dosięga Nieba”
i że Wiara jest rozumna, choć nie rozumowa -
zobaczą nieskończone horyzonty Boże i doznają radości tęsknoty za Pełnią.

- Ks. Tadeusz Fedorowicz 2003 - BŁOGOSŁAWIEŃSTWA dla tych, którzy mają trochę zmysłu humoru i szukają mądrości. Norbertinum, Laski-Lublin